Hieronder vind je het overzicht van alle artikelen die op Ruiter in Evenwicht zijn verschenen. Klik op de titel om naar het betreffende artikel te gaan.
Het belang van ademhalen
De manier waarop je ademhaalt heeft veel invloed op je houding. Niet alleen tijdens het rijden, trouwens. Correct ademhalen vermindert de spanning in je lichaam. Hierdoor kan je beter meebewegen met je paard en gaat het rijden voor jullie beide makkelijker. Maar hoe doe je dat?
6 oefeningen voor soepele schouders, rug en bekken
Als ruiter ben je – hoop ik – bezig om je paard soepel en sterk te maken of te houden. Maar vergeet daarbij jezelf niet! Een paard loopt nog beter als ook de ruiter soepel en sterk is! In dit artikel wat simpele oefeningen die je elke dag kan doen om je schouders, rug en bekken los te maken. Let op: heb je lichamelijke klachten, overleg dan met je arts of therapeut voordat je met dit soort oefeningen begint. In principe zijn ze niet erg belastend, maar als het pijn doet, ga er dan niet mee door.
12 redenen om zitles te nemen
Of je een gevorderde ruiter of een beginner bent, alleen buitenritten maakt of fanatiek wedstrijden rijdt; zitles is nuttig voor iedere ruiter! Hieronder twaalf redenen waarom!
- Je leert je lichaam correct gebruiken in het zadel
- Door optimaal te bewegen wordt je minder snel moe!
- Je leert waarom je paard reageert op de dingen die jij met je lichaam doet
Help mijn paard wil niet op de hoefslag
Misschien heb je ook zo’n paard dat altijd in een bepaalde hoek spoken ziet en niet over de hoefslag wil. Of eentje die de bochten afsnijdt en op de volte naar binnen valt. Je paard doet hierbij zijn hoofd wat naar buiten en plaatst zijn gewicht op zijn binnen voorbeen. Als je aan je buitenteugel trekt om weer op de hoefslag te komen, dan lukt dit meestal niet. Sterker nog, hij gaat zelfs nog veel meer naar binnen! Je sleurt – hoe onaardig het ook is – nog wat harder aan de buitenteugel en doet je buitenhand van de hals, je binnenhand doe je stiekem een beetje over de hals. Je drijft wat fanatieker met je benen en uiteindelijk lukt het! Maar is dit wel de beste manier om dit probleem op te lossen?
Kom uit je stoelzit!
Als je onderbenen verder naar voren liggen dan je bovenlichaam dan zit je in stoelzit. Je bovenbenen wijzen meer naar voren dan naar beneden. Je zit niet meer in de ideale schouder-heup-hiel lijn. In deze positie kan je de bewegingen van je paard niet goed volgen. Vooral in draf kom je achter de beweging aan, waarbij je de balans van je paard verstoord.
Ismakogie – bewust beter bewegen
Ismakogie is een bewegingsleer waarbij je bewust beter beweegt. Rechtop en in balans, met kleine, haast onzichtbare oefeningen met spieren aanspannen en weer loslaten.
De kunst van het begrenzen
Als je begint met paardrijden leer je over het algemeen dat je linksaf gaat door aan je linker teugel te trekken en te duwen met je rechterbeen. Maar een paard is geen fiets! Die buitenteugel heb je ook nodig. Sterker nog, eigenlijk is hij veel belangrijker. Gooi je die los, dan krijgt je paard alle ruimte om over zijn buitenschouder te vallen. Of hij buigt als je wil afwenden keurig zijn hoofd, maar loopt gewoon rechtdoor over de hoefslag. Je binnenteugel vraagt stelling, maar je buitenteugel geeft aan dat je paard de hoek om moet. Het begrenzen van de buitenkant is dus belangrijk! Berdien en Flynn laten zien waarom.
Zitbeenknobbels: het effect van scheef zitten
Vorige maand schreef ik een stuk over ongelijke druk op mijn zitbeenknobbels. Dat probleem is inmiddels verholpen, ik kan mijn zitbeenknobbels weer gelijk belasten en het geven van zithulpen gaat veel makkelijker. Wat gebeurt er als je scheef zit? En hoe los je dat eigenlijk op?
Hou je psoas soepel!
De psoas is een van de grootste spieren in je lichaam. Hij loopt van je onderste rugwervels (T12) naar de binnenkant van je dijbeen, aan de voorkant van je wervels en achter je organen. De psoas is samen met de iliacus verantwoordelijk voor de beweging van je heupen en bovenbenen. Deze spiercombinatie heet de iliopsoas. De psoas beïnvloedt de stand van je bekken, heupen en wervelkolom. Het is daarom ook bij het paardrijden een heel belangrijke spier.
Lesdag houdingstherapie te paard
Ik was al een tijd op zoek naar iemand die fysiotherapeut (of iets vergelijkbaars) is en ook paardrijles geeft. Hier in het Noorden heb ik die nog niet gevonden. Toevallig kwam ik op bokt in contact met Lonnie Bruil van Equilibritas. Zij is cesartherapeute en instructeur. Precies de combinatie die ik zocht! Maar Lonnie woont in de Achterhoek, zo’n twee uur rijden bij mij vandaan. Dat is wat te ver om regelmatig een uurtje les te boeken. Gelukkig geeft Lonnie ook workshops en had ik al snel drie stalgenoten gevonden die graag wilden aansluiten. Zaterdag 15 februari kwam Lonnie naar Groningen.
Je hoofd is een watermeloen
Je hoofd weegt een kilo of 6,5. Dat is net zo veel als een gemiddelde watermeloen. Met een cap op is je hoofd nog een beetje zwaarder. Je ziet weleens ruiters die tijdens het rijden naar beneden kijken. Omdat je hoofd zo zwaar is kan het je bovenlichaam mee naar voren trekken. Er zijn ook ruiters die hun hoofd naar voren steken en om te compenseren hun schouders rond maken. Je hoofd naar voren steken verstoort niet alleen je balans, het is ook slecht voor je nek- en schouderspieren. Door die verstoorde balans moet je allerlei spieren aanspannen om te blijven zitten, waardoor je de beweging van je paard niet meer kan opvangen.
Ongelijke druk op mijn zitbeenknobbels
Tijdens het rijden in de bak heb ik op de linkerhand in de voltes en wendingen regelmatig teveel druk op mijn linker zitbeenknobbel, terwijl ik de rechter helemaal niet voel. Ongemerkt ga ik daarbij naar binnen hangen, waarschijnlijk om te compenseren. Als ik recht ga zitten heb ik het gevoel dat ik er aan de rechterkant af val en gaat mijn merrie de verkeerde kant op. Er gaat dus iets fout.
Centered Riding
De methode is ontwikkeld door de Amerikaanse Sally Swift (1939 -2009). Zij had scoliose en volgde daarom trainingen bij Mable Todd, die bewegingslessen gaf. Sally reed ook paard. Later volgde ze trainingen in onder andere Alexandertechniek, een methode die als doel heeft het lichaam vrij en moeiteloos te laten (blijven) bewegen, en Tai Chi, een Chinese vechtkunst waarbij ontspanning en een goede lichaamshouding belangrijke uitgangspunten zijn. Vanuit deze technieken heeft Sally haar eigen rij-methode ontwikkeld: Centered Riding.
Angstige ruiter: hoe beter zitten kan helpen
Ik kom er eerlijk voor uit: ik ben niet zo’n held in het zadel. Dat houdt niet in dat ik alleen maar brave paarden rijd die nooit een pas verkeerd zetten, in tegendeel. Ik hou juist van paarden met een eigen mening, maar ze moeten niet heel schrikkerig zijn of ineens vertrekken. Vooral op onbekende paarden voel ik me in het begin niet zo op mijn gemak. Ik ga dan voorover zitten en span de spieren in mijn rug en schouders. Daarvan krijg ik rugpijn. Bovendien voelt een paard heus wel dat je gespannen bent en wordt daar zelf over het algemeen ook niet rustiger van. Dat voorover zitten heeft geen enkele zin, het is slecht voor mij én voor mijn paard. Bovendien geeft die verhoogde spierpanning alleen maar een vals gevoel van veiligheid. Maar van een hardnekkige gewoonte kom je niet zo makkelijk af.
Waarom osteopathie?
In het najaar van 2013 ging op zoek naar een therapie die naar het lichaam als geheel kijkt, niet alleen naar het geblesseerde deel. Immers, als je ergens pijn hebt dan ga je je lichaam op een andere manier gebruiken om die pijn te compenseren. Daardoor krijg je, vaak onopgemerkt, ook andere klachten. Ik had al een behandeling met een osteopaat voor mijn merrie afgesproken en dacht: ‘waarom ga ik zelf niet naar een osteopaat?!’
Hoe een rechte ruiter scheef werd – deel 2
In deel 2 schets ik een beeld van hoe deze scheefheid en de bijkomende klachten een rol hebben gespeeld in mijn leven tijdens de afgelopen jaren.
Hoe een rechte ruiter scheef werd
Iedereen is een beetje scheef, dit komt onder andere doordat je een dominante en niet-dominante lichaamshelft hebt. Daarover een andere keer meer. Hoe recht ik was voordat ik scheef werd durf ik niet te zeggen. Wanneer ik scheef ben geworden kan ik je echter wel precies vertellen: in de zomer van 2003.