Misschien heb je ook zo’n paard dat altijd in een bepaalde hoek spoken ziet en niet over de hoefslag wil. Of eentje die de bochten afsnijdt en op de volte naar binnen valt. Je paard doet hierbij zijn hoofd wat naar buiten en plaatst zijn gewicht op zijn binnen voorbeen. Als je aan je buitenteugel trekt om weer op de hoefslag te komen, dan lukt dit meestal niet. Sterker nog, hij gaat zelfs nog veel meer naar binnen! Je sleurt – hoe onaardig het ook is – nog wat harder aan de buitenteugel en doet je buitenhand van de hals, je binnenhand doe je stiekem een beetje over de hals. Je drijft wat fanatieker met je benen en uiteindelijk lukt het! Maar is dit wel de beste manier om dit probleem op te lossen?
Wat gebeurt er met je zit als je op deze manier stuurt? Stel je rijdt op de linkerhand. Als je je paard naar buiten stuurt zoals ik hierboven beschrijf, dus met je buitenhand opzij, draai je je buitenschouder naar achter. Waarschijnlijk knik je in in je rechterheup. Hierdoor komt je gewicht op je linker zitbeenknobbel. Op deze manier geef je met je hele lijf het paard aan dat hij linksaf moet, terwijl je juist wil dat hij naar rechts gaat! Op onderstaande foto (een still uit een filmpje, vandaar de slechte kwaliteit) zet mijn merrie haar schouder naar binnen en neemt stelling aan naar buiten. Je ziet dat ik haar daar kans voor geef, ik zit met mijn rechterschouder naar achter en steek mijn linkerhand naar voren in een poging haar op de hoefslag te houden. Dat werkt niet.
Omdenken: stelling naar binnen!
Hoe moet het dan wel? Om je paard naar buiten te sturen zal hij stelling naar binnen moeten aannemen. Naar binnen?! Ja! Als hij naar binnen valt met zijn hoofd naar buiten, dan is zijn gewicht op zijn binnen voorbeen. Wil je hem naar buiten hebben, dan wil je dus eigenlijk het omgekeerde: hoofd naar binnen, gewicht op het buiten voorbeen. Met je binnenbeen kan je hem nu naar buiten drijven. Valt je paard naar binnen, zorg dan dus eerst dat je stelling naar binnen vraagt. Je binnenhand komt iets van de hals, je binnenschouder iets naar achter. Kijk hierbij niet teveel naar binnen, je neus blijft boven je navel. Je drijft met je binnenbeen om te voorkomen dat je paard nog verder naar binnen valt. In dit stadium is het prima om een beetje ruimte te geven met je buitenteugel zodat je paard zijn gewicht op zijn buitenvoorbeen kan brengen, maar gooi de teugel niet los en zorg ervoor dat je een knikje in je arm houdt. Blijf rechtop zitten en hou je gewicht op beide zitbeenknobbels. Het helpt om een kleine volte te rijden. Zit je al op de volte, dan geeft het niet dat de cirkel kleiner wordt als je stelling naar binnen vraagt. De juiste stelling is op dit moment belangrijker.
Volte openen
Zit je eenmaal op de volte met de juiste stelling, dan kan je met je binnenbeen de volte groter maken door je paard naar buiten te drijven. Hij wijkt voor je binnenbeen. Ook hierbij heb je je gewicht op beide zitbeenknobbels. Let erop dat je niet inknikt naar binnen.
Meteen corrigeren
Voel je tijdens het rijden dat je paard zijn gewicht op zijn binnenvoorbeen plaatst, dus de buitenschouder naar binnen zet en zijn hoofd iets naar buiten, dan moet jou reactie meteen zijn je binnenhand even om de teugel sluiten en tegelijk je binnenbeen aanleggen. Corrigeren zodra je het voelt of ziet! Als je er op tijd bij bent is een kleine hulp genoeg om je paard weer op beide voorbenen te zetten.
Begrenzen met je buitenteugel
Valt je paard op de voltes en in wendingen juist naar buiten dan begrens je niet voldoende aan de buitenkant. Hoe je dat oplost lees je in mijn eerdere artikel: De kunst van het begrenzen
Leuke artikelen schrijf je, Imre! Als ik ze lees ga ik altijd ineens kaarsrecht op mijn stoel zitten, dan voel ik automatisch even wat je schrijft, terwijl ik me voorstel dat ik op Perla zit. En dan moet ik altijd lachen als ik merk wat ik aan het doen ben. Het is knap dat je zo schrijft dat je het kunt voelen en de logica begrijpen terwijl je het leest. Erg leuk! 🙂
Wat leuk! Mijn paardje van nu 4 is vanaf dag 1 overal ‘bang’ voor. Ik en de eigenaar zijn heel erg gaan focussen op de hoefslag en dit betekende dat ze vanzelf heel scheef ging lopen: kont naar binnen, hoofd naar buiten en wijkend over de hoefslag. Tot momenten dat de eigenaar en ik zo gefrustreerd ervan werden dat het maar niet beter werd!
Goed, hulp ingeschakeld: een instructrice die mij wel eens les gaf op andere paarden. Die kwam hier mee! Eerst je paard recht en op 4 benen, dan pas naar die hoefslag toe. En niet willen, maar gewoon doen! De eerste keer in tijden dat ik op een recht paard reed, en ondanks dat ze dan niet helemaal op de hoefslag is geeindigd heeft ze wel heel netjes gelopen!
Nu vroeg ik me toch af of dit ‘de’ manier was. Dat jij het hier ook zo beschrijft geeft me toch bevestiging! Leuk geschreven :)!
O my gawd !! Wat ben ik enorm blij dat ik dit artikel gevonden heb.. ik loop dus ook tegen wat strubbels aan met mijn 7 jarige ruintje die alles leuk en grappig vind en dus vooral op zijn moeilijke kant bij voltes etc over de schouder weg probeerd te draven en dus ook van de hoefslag af slingert. Ik was al begonnen met extra longeren ( heeft hij een hekel aan helaas) omdat ik dacht dat hij mischien nog niet sterk genoeg was op die kant, terwijl hij juist een stuk rechter is geworden van het rijden. Ik wist niet zo goed hoe ik het op moest lossen en kreeg al tips van het zweepje naar voren steken en wapperen ( bij zijn hoofd dus niet slaan) dit werkte helaas niet allemaal goed. Toen las ik dit en je geeft precies dezelfde tips als een stalgenootje die me de laatste tijd enorm lief helpt. We gaan nu het gevoel verder ontwikkelen zodat ik weet hoe ik hem moet begrezen tegen het weg lopen over zijn schouders. Hopelijk over een jaar zijn we dan helemaal vergeten dat we hier tegen aan gelopen hebben. Is er ook een rede waarom paarden dit doen overgens ? Mischien nog wat slap ? of toch gewoon een leuk spelletje ?